Como @onosolar, no meu Twitter [@contradiscurso] mando eu. Logo de ler a súa última entrada no blogue, decidinme a emulalo e partillar aquí as trinta regras/criterios/principios que definen a miña maneira de entender e empregar esta importante rede social.
- Chío porque (e o que) me peta, porque (e o que) quero e (o que) me dá a gana.
- Non simulo neutralidade. Expreso opinións de maneira aberta. Discutir non ten porque ser desagradábel.
- Falo en primeira persoa e por min propio (agás referencia expresa do contrario). Mostro sempre o meu nome e apelidos.
- Tento responder todas as mencións que precisan resposta.
- Interactúo por iniciativa propia cando o coido interesante. Tamén con xente que habitualmente non o fai comigo.
- Non bloqueo por discrepancia. Si por insultos ou ofensas gratuítas. Tamén por trolling se me farto.
- Rectifico o meus bloqueos cando -logo dun tempo- acho que son/foron inxustos.
- Sigo a quen me interesa. Non sigo a todas as que me siguen.
- O meu twitter fala como a miña boca. En galego. Sempre. Porén, para conversar con quen non o entende, e atendendo ao carácter internacional do meu TL, ás veces emprego outros idiomas (basicamente español e un chisco de inglés pataqueiro).
- A ortografía non é opcional, nin incompatíbel coa síntese. Rara vez adopto abreviaturas. Nunca "linguaxe" SMS. Non abuso das maiúsculas nin dos emoticonos.
- Escribo (desde há pouco) en femenino xenérico, por economía de carácteres. Non gosto da @.
- Preferentemente opto por facer RT, en troques de cita. Sempre reseño autoría de contido alleo.
- Sei que Twitter non é un chat, mais non lle fago noxos ao empregar como medio para a conversa.
- Escribo para ser lido. Partillo contidos para seren vistos. Valoro e agradezo que me sigan, que me mencionen e me rechíen. Sen obsesións nin falsa modestia.
- Son activista fóra da Rede. Mais tamén emprego twitter (e outras redes) para facer activismo.
- Nos meus chíos moi maioritariamente comparto contidos máis interesantes que os que eu creo, de xente máis interesante que eu propio. Disfruto ao comprobar o moito que aprendo do meu TL.
- Só elimino chíos por erros graves (ligazóns fallidas, texto incompleto...)
- Non publico chíos automáticos (nin RSS...)
- Non leo todo o meu TL. Por extensión (son moitas as persoas que gosto de seguir) e por tempo. Mais non acho que sobre nada nel.
- Non sempre emprego etiquetas. Só cando o creo estritamente necesario.
- Tento ler todo desde a prerrogativa de que as cousas en xeral dinse "a ben". Sobre todo os "tonos". Escribo coidando que non se malinterprete o que quero dicir.
- Non fuxo dos debates nin por medo a bloqueo ou ao trolling. Gosto das preguntas difíciles e das mencións que me sacan da miña zona de confort.
- Acepto as críticas. Non sempre me gostan, pero as considero con atención sempre.
- Non teño reparos en disculparme ou rectificar publicamente.
- A miña escala de afinidade/rexeitamento é (de maior adhesión a menor): RT >> favorito >> silencio >> retruque >> block.
- Non dou os bos días, nin as boas noites. Nin falo do tempo. Non me xeolocalizo. Non escribo nada que non considere suficientemente relevante como para dicir en voz alta. A veces escribo ou fago RT a algunha chorrada.
- Emprego o meu TL para pedir axuda ou información. Gosto de dala cando outras a piden.
- Non só uso twitter para procastinar.
- Ninguén se define por 140 caracteres. Por moi errado que estea o que se escriba con eles.
- A miña identidade dixital, e twitter fai parte dela, é só o meu xeito de ser e pensar compilado para a Rede. Non cabe impostura. O que escribo me representa tal e como son (inda que sexa parcialmente). Ou eso intento.
E vós que pensades? Cales son as vosas "normas"?